تهدیدی بزرگ برای حیات روی کره زمین، انقراض 90 درصد آبزیان تا خاتمه قرن! - وبلاگ آژانس الکترونیکی

به گزارش وبلاگ آژانس الکترونیکی، ایسنا نوشت: یک مطالعه نو هشدار می دهد که اگر انتشار گازهای گلخانه ای مهار نشود، تا پایان قرن میلادی حاضر بالغ بر 90 درصد از همه گونه های دریایی ممکن است دچار انقراض دسته جمعی شوند.

گروهی از محققان به سرپرستی دانشگاه دالهاوزی(Dalhousie) در کانادا، خطرات آب و هوایی نزدیک به 25 هزار گونه را که در عمق تا 100 متری اقیانوس زندگی می کنند، ارزیابی کردند و دریافتند که اگر انتشار گازهای گلخانه ای همچنان در سطوح بالا باقی بماند و کاهش نیابد، تا سال 2100 جمعیت زیادی از آبزیان از این سیاره ناپدید خواهند شد.

این امر منجر به مرگ و انقراض دسته جمعی هزاران حیوان، گیاه، کرومیست، تک یاخته و باکتری خواهد شد که در اقیانوس های جهان خانه دارند.

این تجزیه و تحلیل نشان می دهد که تعداد زیادی از کوسه ها، پرتوماهی ها و پستانداران در معرض خطر آب و هوایی بالا یا بحرانی قرار دارند و پیش بینی می شود 75 درصد از آنها تا سال 2100 منقرض شوند.

همه گونه های در معرض تهدید همچنین در برخی از متنوع ترین اکوسیستم ها در خلیج تایلند، مثلث مرجانی، شمال استرالیا، دریای سرخ، خلیج فارس، نزدیک ساحل هند، دریای کارائیب و برخی جزایر اقیانوس آرام زندگی می کنند.

بر اساس این مطالعه که در مجله نیچر(Nature) منتشر شده است، شکارچیان برتر بیشتر از آنهایی که در زنجیره غذایی در جایگاه پایین تر هستند در معرض خطر انقراض هستند.

این تیم بر روی گونه هایی که در عمق بالاتری در اقیانوس زندگی می کنند، تمرکز کردند، زیرا این نقطه جایی است که تغییرات دمایی ناشی از تغییرات اقلیمی، شدیدترین آثار را بر آن گذاشته است.

بیشترین آسیب پذیری در میان گونه های بزرگ و با عمر طولانی مشاهده شده است.

این مطالعه به عنوان مثال اشاره می کند که ماهی پفکی چینی در یک منطقه ساحلی در نزدیکی چین بر اثر انتشار بالای گازهای گلخانه ای بسیار تحت تاثیر قرار گرفته است. دوشیزه ماهی گالاپاگوس که در اطراف جزایر گالاپاگوس و سواحل کاستاریکا زندگی می کند نیز در بالاترین گروه آسیب پذیر واقع شده است.

کمترین آسیب پذیری مربوط به گونه های دارای عمر کوتاه تر، مهاجر عمودی، میان زی(که معمولا در عمق 200 تا 1000 متری اقیانوس زندگی می کنند) و آن گونه هایی است که در سراسر زمین حضور دارند.

دنیل بویس بوم شناس موسسه اقیانوس شناسی بدفورد و نویسنده این مطالعه می گوید، یافته های این مطالعه بسیار شگفت انگیز و بسیار هشدار دهنده و هوشیار کننده هستند. وی گفت: من تمایل دارم که این سناریو را یک سناریوی غیر قابل وقوع تصور کنم. اما با این وجود، این بدترین سناریو است. هنگامی که ما این سناریو را ارزیابی کردیم، متوجه شدیم که تصویر بسیار بدی از خطرات آب و هوایی برای گونه های دریایی وجود دارد.

وی افزود: در صورت تحقق این سناریو، نه تنها این موجودات دیگر در دریاها وجود نخواهند داشت، بلکه ناپدید شدن آنها عواقب زیادی برای اکوسیستم دارد، زیرا زنجیره غذایی را مختل می کند.

گفتنی است آخرین باری که 90 درصد از حیات از روی زمین پاک شد، 252 میلیون سال پیش در جریان واقعه ای بود که مرگ بزرگ نامیده می شود. دانشمندان آنچه را که به مرگ بزرگ معروف شده است، با یک مجموعه فوران های آتشفشانی بزرگ در سیبری مرتبط می دانند که جو زمین را با گازهای گلخانه ای پر کرده است.

این فوران های آتشفشانی با پرتاب کربن و متان به جو زمین به مدت حدود دو میلیون سال، به خاموش شدن حدود 96 درصد از حیات اقیانوسی و 70 درصد از مهره داران مستقر در خشکی منجر شده اند که بزرگترین رویداد انقراض در تاریخ سیاره زمین را رقم زده است.

5858