تغییراتی که فرودگاه های آسیایی در تجربه سفر ایجاد نموده اند - وبلاگ آژانس الکترونیکی

به گزارش وبلاگ آژانس الکترونیکی، فرودگاه های آسیایی توانستند در مراسم اخیر جوایز جهانی فرودگاه Skytrax با موفقیت های زیادی روبرو شوند. چه ویژگی باعث تمایز آن ها از فرودگاه های دیگر شده است؟

واقعیت این است که فرودگاه ها می توانند مسافرت را تبدیل به تجربه ای استرس زا و خسته نماینده نمایند. ولی، به لطف فناوری پیشرفته و فضاهای فوق مدرنی که با دقت زیاد در فرودگاه های آسیا طراحی و ساخته شده اند، ترمینال هایی که زمانی ترسناک به نظر می رسیدند اکنون تبدیل به مقصدی مجذوب کننده شده اند.

هریت باسکاس، نویسنده مقالات تخصصی در زمینه صنعت هوایی و بنیانگذار سایت StuckAtTheAirport.com معتقد است که امکانات رفاهی که مسافران و غیرمسافران را ترغیب می نمایند یک روز را در این فرودگاه ها بگذرانند، باعث ایجاد این تمایز شده اند. او می گوید:

فرودگاه های آسیایی (به خصوص فرودگاه چانگی در سنگاپور و فرودگاه اینچئون در کره جنوبی) از نظر هنر ساخت ترمینال هایی که به تنهایی یک مقصد سفر تلقی می شوند، به تکامل رسیده اند؛ این ترمینال های فرودگاهی سرشار از حس هنر، فرهنگ، غذا، تفریح، فضاهای استراحت، فضاهای سبز و البته، مراکز خرید هستند.

فناوری در سئول به سرحد خود رسیده است

مسافرانی که در ماه فوریه و برای بازی های زمستانی المپیک زمستانی 2018 پیونگ چانگ وارد فرودگاه اینچئون سئول (دومین فرودگاه در لیست برترین فرودگاه های جهان) می شدند، اولین کسانی بودند که از ترمینال 2 این فرودگاه بازدید می کردند.

علاوه بر بیشتر شدن ظرفیت مورجهانز گیت های بین المللی اصلی این کشور، ساختمان این فرودگاه با توجه به احتیاجهای مسافران و با توجه به فناوری مدرن طراحی و ساخته شده است. مهم ترین بخش این ترمینال، تالار بزرگی است که چهار طبقه دارد و از جنس چوب و سنگ های گرانیت ساخته شده است.

نکته جالب توجه در این تالار آن است که هیچ باجه اطلاعاتی در آن وجود ندارد، بلکه ناوگانی از ربات ها هستند که به مسافران یاری می نمایند. این دستیارهای دوست داشتنی، کارت های پرواز شما را اسکن می نمایند و شما را تا گیت مورد نظر همراهی می نمایند، آن ها به چهار زبان زنده جهان با مسافران صحبت می نمایند: کره ای، انگلیسی، ماندارین (متداول ترین زبان در چین) و ژاپنی. ربات های اینچئون فقط برای یاری کردن به مسافران طراحی نشده اند؛ بلکه آن ها مدلی برای حصول اطمینان از این موضوع هستند که ترمینال نو، همیشه تمیز و مرتب نگهداری می گردد.

زمانی که پای تجربه ای منحصر به فرد و جهانی در میان باشد، قطعا فرودگاه چانگی سنگاپور را می توان به عنوان یک معیار در نظر گرفت. ماه گذشته، این فرودگاه برای ششمین سال پیاپی به عنوان برترین فرودگاه جهان به وسیله Skytrax برگزیده شد. مهم ترین ویژگی آن وجود امکانات تفریحی است. چهار ترمینال این فرودگاه پر از فروشگاه های خرده فروشی، غذاخوری و امکانات سرگرم نماینده برای مسافرانی است که تازه از راه رسیده اند یا برای پرواز آماده می شوند.

ترمینال 3 یک سرسره معروف چند طبقه ای، یک باغ پروانه، باغ های موضوعی دیگر و سینما دارد و بچه ها هم که عاشق بزرگ ترین سرسره فرودگاهی جهان خواهند شد. در سالن خروجی ترمینال 2، باغ آنشانته (Enchanted Garden) فضایی مسحورنماینده با لامپ های چشمک زن، مسیرهای تو در تو و صداهایی طبیعی ایجاد نموده است که زمانی که مسافران از کنار مجسمه های غول پیکر گل ها عبور می نمایند، می شنوند. گل های آفتاب گردان و ارکیده ترمینال را هم به دیگر ویژگی های این فرودگاه اضافه کنید.

در ترمینال 4 که در سال 2017 افتتاح شد، از نوترین فناوری های اتوماتیک استفاده شده است. مسافران می توانند در یک کیوسک عملیات چک-این را انجام بدهند و کارت پروازی خود را به لطف سیستم تشخیص چهره ای که فرودگاه ها را بی احتیاج از عملیات دستی تشخیص هویت نموده است، به صورت الکترونیکی پرینت بگیرند. در آنالیز امنیتی نهایی، مسافران به علت استفاده از سی تی اسکن ها دیگر مجبور نیستند که وسایل الکترونیکی خود را از کیف های شان بیرون بیاورند. مراحل نهایی نیز با استفاده از گیت های اتوماتیک مجهز به سیستم تشخیص چهره انجام می گردد. در سال 2019 هم قرار است که ترمینال Jewel فرودگاه چانگی که پرچمدار آن محسوب می گردد، افتتاح گردد؛ این ترمینال در مرز بین فرودگاه و جهان فانتزی قرار گرفته است.

این ساختمان که درست در میان یک آبشار و یک جنگل بارانی داخلی قرار گرفته است که تمام فضای ساختمان را (از کف تا سقف) فرا گرفته است، بنایی 10 طبقه به شکل یک شیرینی دونات است که علاوه بر یک هتل، فضاهای نوی هم برای غذاخوری و خرید در آن گنجانده شده است. این ترمینال به همه ترمینال ها راه دارد و همه مسافران یا حتی گردشگران کنجکاو می توانند از فضای آن لذت ببرند.

ژاپن: تمیز و مشتری محور

مدت زیادی است که بخش حمل و نقل هوایی ژاپن به دست متفکران اداره می گردد. آن موقع که فرودگاه های شهری اصلی این کشور به شدت تحت تاثیر شهرهای در حال رشد قرار گرفته بودند، بخش حمل و نقل هوایی راهی به سمت توسعه فرودگاه های دریایی گگردد. به عنوان مثال، فرودگاه بین المللی کانسای اوزاکا (Osakas Kansai International Airport) که در سال 1994 افتتاح شد، در جزیره ای مصنوعی در خلیج اوزاکا واقع شده است. این فرودگاه برای کاهش تراکم در فرودگاه بین المللی اوزاکا ساخته شده است. ژاپن، پیشگام استفاده از قطارهای سریع السیر است و کوشش می نماید تا سفر مطمئن را در این کشور تسهیل کند. امروزه فرودگاه های ژاپن توجه خود را روی تجربه مسافر معطوف نموده اند.

وارد هر کدام از ترمینال های فرودگاه هاندا در نزدیکی توکیو که بشوید، وارد فضایی می شوید که منحصرا با هدف رعایت نظم و دست یافتن به کارایی بیشتر طراحی شده اند. این فرودگاه 5 ستاره Skytrax که در جایگاه سوم لیست آن قرار گرفته است، به علت پاکیزگی و راحتی آن و بعلاوه صمیمت کارمندان و مقامات مهاجرتی آن قابل ستایش است. کارکنان این فرودگاه، در صورتی که نتوانند با استفاده از علایم تعاملی و واضح خود مسافران را راهنمایی نمایند، با آن ها به زبان انگلیسی سلیس صحبت می نمایند.

این فرودگاه هم مانند سایر فرودگاه های منطقه در پی استفاده از فناوری روباتیک است که شامل استفاده از جایگاه های چرخ دار اتوماتیکی است که مسافران دارای محدودیت های فیزیکی را به راحتی به سمت گیت ها منتقل کند.

یک فرودگاه جزیره ای معروف دیگر به نام چوبو سنتریر (Chubu Centrair) هم در نزدیکی ناگویا وجود دارد. این فرودگاه که در سال 2005 افتتاح شد، دارای مرکز خریدی است که به شکل خیابان ساخته شده است. طبقه بالای این ترمینال به سختی شبیه یک فرودگاه است، حمامی در آن وجود دارد که مخصوص استراحت مسافران، قبل یا بعد از یک پرواز طولانی است. مسافران از ابتدای صبح می توانند کیف های خود را تحویل بدهند و از چهار استخر و امکانات آب گرم آن لذت ببرند و شاهد نشست و برخاست های هواپیماها در فضای بیرون باشند.

پکن: مدلی برای فرودگاه های آینده

طی 20 سال آینده، تعداد مسافرانی که به منطقه آسیا و اقیانوسیه سفر می نمایند تا 1٬800٬000٬000 نفر (1 میلیارد و 800 میلیون نفر) افزایش می یابد و فرودگاه های این منطقه باید خود را آماده این تعداد از مسافران نمایند.

چین تصمیم دارد 136 فرودگاه نو تا سال 2025 بسازد و فرودگاه بین المللی داکسینگ (Daxing International Airport) که طبق برنامه ریزی ها باید در سال 2019 باز گردد، فرودگاه مرکز پکن را تغییر خواهد داد. تصاویری به تازگی از این سازه فوق العاده که به شکل گل بنا شده و دارای ظرفیتی برابر با 100٬000٬000 (100 میلیون) مسافر است، منتشر شده که شاهدی بر مقیاس بزرگ این پروژه است. نکته مهم در خصوص این فرودگاه این است که مسافران چگونه باید فاصله 67 کیلومتری بین شهر و فرودگاه نو را بپیمایند؟

برای این کار از یک خط نو قطار بین شهری استفاده می گردد. این قطار، مسافران را با سرعت 350 کیلومتر در ساعت منتقل می نماید و باعث کاهش بسیار زیاد زمان سفر می گردد. نگاهی به سیستم حمل و نقلی ضعیفی که در بسیاری از فرودگاه ها وجود دارد نشان می دهد که چرا پکن تصمیم گرفته است که این پوشش را قبل از افتتاح فرودگاه حل نماید.