تنبلی فقط خوردن و خوابیدن نیست! ما چقدر تنبل هستیم؟ - وبلاگ آژانس الکترونیکی

به گزارش وبلاگ آژانس الکترونیکی، مشکل اینجاست که هیچ یک از ما درک درستی از تنبلی نداریم. به نظر شما، آیا کسی که هشت ساعت در روز کار می نماید تنبل است؟! در جواب این سوال باید گفت بله، حتی اگر کسی 12 ساعت در روز هم کار کند باز هم ممکن است در دسته انسان های تنبل قرار گیرد. تنبلی تنها به معنای خوردن و خوابیدن نیست.

آیا من تنبل هستم؟!

هنگامی که ما به علت کوششی که باید برای رسیدن به هدف خود انجام دهیم بیخیالش می شویم، بله ما انسان تنبلی هستیم. اگر کاری را نصفه و نمیه انجام می دهیم که زودتر تمام گردد تا به بیکاری خود ادامه دهیم ما انسان تنبلی هستیم. وقتی می توانیم کاری را به خوبی به خاتمه برسانیم اما؛ با انرژی و زمان کمتر گذاشتن آن را به بدترین شکل ممکن تحویل می دهیم ما انسان تنبلی هستیم. تنبلی عضوی جدا نشدنی از انسان است ولی می گردد بر آن غالب شد.

تنبلی را پرورش ندهیم

درفضای مجازی و رسانه های اجتماعی ما شاهد آماری از ثروت انسان های پیروز و سرشناس هستیم. این موضوع که آیا حقیقت دارد یا نه مهم نیست. نکته مهم این است، که شما زندگی حاصل کوشش آنها را با زندگی در حال کوشش خود مقایسه می کنید. این موضوع است که اهمیت دارد و باعث پرورش تنبلی و ناامیدی در شما می گردد. به شما توصیه می کنم اگر به نتیجه پیروزیت یک زندگی 60 ساله نگاه می کنید، پس کوشش های پنج دهه گذشته اش را هم نگاهی بیندازید.

به خودمان یاری کنیم

1. وظایفمان را به وظایف کوچک تر تقسیم کنیم

2. استراحت کردن را با تنبلی اشتباه نگیریم

3. انگیزه برای خود ایجاد کنیم

4. مثبت اندیش باشیم

5. ورزش کنیم

در این زمینه بخوانید:

5 علت؛ چرا افراد سختکوش همواره پیروز نیستند؟

10 کار ارزشمند که برون گراها می توانند ازدرون گراها بیاموزند

تنبلی و کابین های پشت سرش

تنبلی واژه ای که مانند قطار است و کابین های فقر و شکست را در پی خود می آورد. وقتی که ما برای رسیدن به هدف خود کوشش نمی کنیم یا کوشش می کنیم اما نه به اندازه کافی، پس باید مطمئن باشیم که شکست می خوریم یا دست کم آن نتیجه مطلوبی را که می خواهیم، بدست نمی آوریم. امروزه تنبلی رابطه تنگاتنگی با فقر و شکست دارد حتی کسانی که به سختی و زیاد هم کار می نمایند اگر تنبل باشند، ممکن است کوشش هایشان نه تنها به آنها یاری نکند بلکه؛ باعث خستگی ناشی از شکست های متعدد و فشارهای مالی و روانی گردد.

آیا تعلیم دیده ایم که تنبل باشیم؟!

تا زمانی که از وجود چیزی مطلع نباشیم، آن چیز در دنیای ما وجو ندارد اما؛ تنبلی را نمی توان گردن داستان های حسنی انداخت. ما برای تنبلی و کاهلی، پیشینه ای قوی تر از داستان های بچگی خود داریم. تنبلی کردن از اجداد عشایرمان که انرژی خود را برای مبارزه با حیوانات درنده و دشمنان ذخیره می کردند، به ما ارث رسیده است. به بیان دیگر باید گفت که بخشی از تنبلی کردن در شناسه ژنتیکی انسان ها است. پدید آمدن رفاه و راحتی مانند: آنتی بیوتیک، بانک ها، جاده ها، خنک نماینده ها این ژن را غالب تر ساخته است.

ریشه یابی از لحاظ روانشناسی

علم روانشناسی بر این باور است که ترس و ناامیدی دو عنصری هستند که باعث تنبلی در فرد می شوند. بعضی افراد از پیروزیت می ترسند یا عزت نفس لازم برای احساس راحتی و پیروزیت را ندارند و تنبلی مانند بیماری خود ایمنی که بدن، خودش را تخریب می نماید راهی برای از بین بردن خود است.